เฝ้าจับตามองหลายชีวิตแล้วทำให้คิดว่า คนเรานี่ช่างแตกต่างกันเสียจริงๆ ทำไมคนบางคนเกิดมา ชีวิตมีแต่ความทุกข์อุปสรรคต่างๆ หาความสุขอะไรแทบไม่ได้เลย 

  ไม่จำเป็นต้องด่าว่าประจาน..ให้คนอื่นเขารู้สึกเกลียดไปด้วย..ใครจะดี หรือไม่ดี..ก็ให้คนอื่นเขาคิด เขาดู ตัดสินใจเอง..ความรู้สึกของเรา...เป็นเพียงแค่ ..."ความเห็น"..ไม่ใช่ "ข้อเท็จจริง"..  

สิ่งหนึ่งที่จะสามารถช่วยให้เราเข้าใจคนอื่นมากขึ้น..มีเพียงใจที่มีเมตตาต่อกันเท่านั้น...

ท่านพุทธทาสเดิมชื่อ เงื่อม พานิช โยมบิดาชื่อ นายเซี้ยง ส่วนโยมมารดาชื่อ นางเคลื่อน เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่  ๒๗  เดือน พฤษภาคม พุทธศักราช  ๒๔๔๙   ณ  ตำบลพุมเรียง  อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎธานี บรรพบุรุษฝ่ายโยมบิดามาจากเมืองจีน แต่โยมบิดาเกิดที่พุมเรียง สกุลเดิมทางบรรพบุรุษคือ แซ่โข่ว หรือ ข่อ ออกเสียงแต้จิ๋ว เป็นแซ่โค้ว ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๖ มีพระราชบัญญัตินามสกุล  ทางการจึงเปลี่ยนให้เป็น "พานิช" เพราะทำการค้าขาย ส่วนทางโยมมารดาเป็นคนไทย  เป็นชาวท่าฉาง  ท่านพระพุทธทาสมีพี่น้อง ๓ คน ท่านเป็นคนโต น้องคนรองเป็นชายชื่อ ยี่เกย หรือ นายธรรมทาส น้องสุดท้องเป็นหญิงชื่อ กิมซ้อย

 
ความสูญเสียทุกประเภททำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง อย่างน้อยก็ในด้านอารมณ์ความรู้สึก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความกลัวถ้าหากบังไม่การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เราก็ไม่อาจทราบได้ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นกับเรา และจะมีผลกระทบอย่างไร

    ความสับสนกับชีวิตที่เกิดขึ้น จะทำให้คิดอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก รู้สึกหวาดกลัวไปต่างๆนานา วิธีลดความกลัวความสับสนของชีวิต..