มาลัยชายทุ่ง (21)
มองท่าจีนถิ่นน้ำงามไสว
ขอย้อนไปถึงชื่ออันลือลั่น
ประวัติศาสตร์สืบเนื่องเรื่องสำคัญ
ลูกผู้ชายชื่อ "ปั้น" สามัญชน
โลกจะเปลี่ยนเวียนไปไวหรือช้า
ต่อเส้นทางข้างหน้าฝ่าขวากหนาม
แต่ละก้าวยาว-สั้นฝันงดงาม
แม้นิยามแตกต่าง....ช่างปะไร !
.....................................
ลุงหมู เมืองสุพรรณ
๒๑ มกราคม ๒๕๕๘
ยังเปิดอยู่นะตัว "ครัวลุงหมู"
อาหารดูหน้าตาดีนี่อร่อย
กริ๊งกร๊างมาสั่งได้ไม่ต้องคอย
สั่งเยอะหน่อยไปส่งให้...ไม่ต้องมา
ถ้ามีเงินมีสีมีอำนาจ
จะเล่นแร่แปรธาตุไงก็ได้
ถ้าไม่มีสักอย่างอ้างใดใด
หมายังไม่เสียเวลา..หันหน้ามอง
ถ้าเลือกเกิดเองได้เลือกไปแล้ว
มิมาแกร่วคอยเก้อเธอบอกให้
แต่นี่จนปัญญาจะว่าไร
จึงจำใจจำอยู่...รู้,ยังรอ
......................................
ลุงหมู เมืองสุพรรณ
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๗
ลมหนาวโปรยปรายหลายวันแล้ว
ตลอดแนวหน้าบ้านสะท้านหนาว
นั่งรับลมชมไม้ไกวกิ่งกราว
นึกเรื่องราวหนหลัง...ประทังใจ !
นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ไม่เหนื่อยเท่าไรไม่ต้องวิ่ง
ปล่อยเวลาผ่านไปไม่ประวิง
เก็บบางสิ่งทิ้งไป...ไม่อินัง !
.............................
ลุงหมู เมืองสุพรรณ
๑ ตุลาคม ๒๕๕๗
พลันที่เพลงดอกไม้ไร้แรงขับ
โลกเหมือนหลับเงียบลงมิส่งเสียง
ในที่สุดจุดนี้คงมีเพียง....
ร่างที่เลี้ยงโลกราญ...ผ่านเวลา
.................................
ลุงหมู เมืองสุพรรณ
๓ ตุลาคม ๒๕๕๗
สายลมไหวเบาเบา..เช้าวันนี้
ฟ้าเจือสีฟ้าขาวพราวสดใส
แอบสบตาน้ำนิ่งบนกิ่งใบ
ยินเสียงใจผ่าวแผ่ว...แล้วอีกวัน !
...................................
เหนือฟ้ายังมีฟ้าอย่าประมาท
เกมอำนาจไม่จีรังระวังหลง
จะตายหนักอย่างขุนเขาหรือเบาลง
อย่างขนนกตกในพง...จงเลือกเอา !
.....................................