อย่าไปซ้ำเติมร่างกายให้เครียดหนัก การคิดแต่เรื่องเก่าๆ การฟุ้งไปในอนาคต การจับคำพูดคนอื่นมายึดติด ทำให้เราไม่สบายได้
นี่เขาเรียกกว่า โรคทางใจ แต่รักษาให้หายได้ด้วยพระธรรม...

 
ความรักมีสองประเภท ประเภทหนึ่งเป็นความรักที่มีความยึดติดถือมั่น เป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เพื่อตอบสนองตัวตน หรือหวังความสุขเพื่อปรนเปรอตัวตน เราเรียกว่า สิเนหะ หรือเสน่หา เป็นความรักที่ภาษาสมัยใหม่เรียกว่ารักแบบมีเงื่อนไข เช่น ต้องถูกใจฉัน ต้องพะเน้าพะนอฉัน

 
ทุกสิ่งที่เราจับต้องได้ล้วนไม่ยั่งยืน...การพบกันเป็นสิ่งชั่วคราว การพลัดพรากจากกันเป็นสิ่งสมบูรณ์..

ได้อย่างหนึ่งก็มักต้องเสียอย่างหนึ่ง..เผื่อใจไว้บ้างกับความผิดหวัง...

    กลางดึกคืนหนึ่ง...คุณยายทอง หญิงชราวัย 80 กำลังพยายามคลำหาอะไรบางอย่างอยู่ณ บริเวณรอบๆเสาไฟฟ้าข้างถนน มาเป็นเวลานานนับชั่วโมง...  

 
เราให้อภัยทุกคน ได้ทุกเรื่อง ทุกเวลา..แต่เราไม่ควรให้โอกาสทุกคน ทุกเรื่อง ทุกเวลา...

 
บางที...ความอ่อนล้า..ก็ไม่สามารถเอ่ยมาเป็นคำพูดได้ทั้งหมด..เหนื่อยใจ...พูดแค่ไหนก็ไม่เท่าความรู้สึก..
ความรู้สึกนี้..ขอแค่มีใครสักคนรับฟัง..ก็พอ