พระเศียรพระพุทธรูปในวิหารหลวงวัดพระศรีสรรเพชญ ศิลปะอยุธยาพุทธศตวรรษที่ ๒๑ อายุราว ๕๐๐ ปี ถูกค้นพบท่ามกลางซากวิหารที่พังทลาย ในสมัยรัชกาลที่ ๗ ดังปรากฏรอยยุบตัว และพระเศียรที่ชำรุดคล้ายถูกวัสดุขนาดใหญ่ตกกระทบอย่างแรง อาจเป็นเสาวิหารที่พังทลายฟาดใส่

ศิลปะทวารวดี อิทธิพลศิลปะอินเดีย ราชวงค์ปาละ พุทธศตวรรษที่ ๑๔-๑๖ หรืออายุราว ๑,๐๐๐-๑,๒๐๐ ปี ขุดพบในเจดีย์พระศรีสรรเพชญ์ ในพระราชวังโบราณ จังหวัดนครศรีอยุธยา เมื่อวันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๕..พระพิมพ์เนื้อชิน ประทับนั่งบนฐานรูปดอกบัวในซุ้มจรนัม ทรงแสดงปางมารวิชัยภายใต้สถูปแบบพุทธคยา ด้านข้างองค์พระปรากฎสถูปแบบร่วมสมัยทวารวดี ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร