ความขึ้นลงของชีวิตนั้นเป็นสิ่งธรรมดา

เขียนโดย 


หรืออย่างน้อยขอให้เรามองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
เพื่อเราจะได้สบายใจอยู่ได้ในทุกฐานะ
ความสบายใจนั้นเป็นทรัพย์อันแท้จริงของมนุษย์
ทรัพย์ ยศ สรรเสริญนั้นเป็นสิ่งที่สมมุติกันขึ้น
ไม่ใช่สิ่งแท้จริงแต่ประการใด
ใครไขว่คว้าหาสิ่งเหล่านี้ด้วยคิดว่า
จะให้ความสุขอันแท้จริงแล้ว ก็ต้องผิดหวังทุกรายไป
ความสงบต่างหาก
เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขอันแท้จริงของมนุษย์

ในหมู่โจรย่อมยกย่องสรรเสริญโจรที่ปล้นได้เก่ง
ในหมู่นักมวย หรือคนชอบมวย
ย่อมนิยมยกย่องนักมวยที่ชกได้เก่ง
สามารถทำลายคู่ต่อสู้ให้แพ้ ให้พิการไปได้

ทั้งโจรและนักมวยได้ชื่อเสียง
และเกียรติในพวกของตน
เพราะประทุษร้ายผู้อื่น
เกียรติและชื่อเสียงทำนองนี้
เป็นที่รังเกียจของบัณฑิต
ผู้รักสงบและสรรเสริญการไม่เบียดเบียน
เหมือนการชนไก่ กัดปลา และชนวัว
ซึ่งมาในนามของอะไรต่างๆ
สุดแล้วแต่จะอ้าง
แต่ที่แท้ก็คือการเบียดเบียนสัตว์
เพื่อความสนุกเพลิดเพลินของคนเขลา
ที่หาความสุขจากความทุกย์ของสัตว์อื่น
มวยนั้นมาในรูปของกีฬา
แต่ก็คือการยอมให้มนุษย์เบียดเบียนกัน
โดยเอาชื่อเสียงและสินจ้างรางวัลเป็นเครื่องล่อ

อาจารย์วศิน‬ อินทสระ