เป็นผู้ใหญ่ต้องรู้เป็นผู้ใหญ่
ต้องมีใจหนักแน่นดังแผ่นผา
ภูเขาทองรองเรืองเขื่องนัครา
ปล่อยให้หมาเยี่ยวรดไม่เป็นไร

โบราณว่าอย่าคบเด็กสร้างบ้าน
คบหัวล้านสร้างเมืองเรื่องเหลวไหล
เด็กก็ดีแต่สนุกซุกซนไป
พวกหัวล้านกบาลใสได้แต่คิด

เป็นผู้ใหญ่ต้องอยู่อย่างผู้ใหญ่
รู้จักใช้ไหว้วานประสานกิจ
รู้พระเดชพระคุณบุญฤทธิ์
แสวงกัลยาณมิตรทุกทิศทาง

เป็นผู้ใหญ่ไม่รู้เป็นผู้ใหญ่
เอาแต่ใจดึงดันลันโผงผาง
ยกอัตตาขึ้นตั่งนั่งเขากาง
กระดิกหูชูหางวางบารมี

เป็นผู้ใหญ่ไม่อยู่อย่างผู้ใหญ่
ไม่รู้ใครเป็นใครใหญ่ทุกที่
มีดีเท่าเส้นหนวดเที่ยวอวดดี
ตกเวทีกี่รายไม่เรียนรู้

ไม่จำเพาะเจาะจงตรงผู้ใด
ยกเป็นเยี่ยงอย่างไว้ให้ทุกผู้
อันใดถูกอันใดผิดพินิจดู
เป็นใหญ่อยู่อย่างไรต้องใหญ่เป็น

จากหนังสือ #ผู้ถูกร้องที่ 1 บันทึกกวีหมายเหตุ 75 ปี ประชาธิปไตยไทย ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์